همانند سازی با یک شخصیت تبلیغ
به نظر می رسد احساس غوطه ور شدن در یک برنامه تلویزیونی یا آگهی، اگر با یک یا دو شخصیت بر روی صفحه، همانند سازی شود، تقویت خواهد شد. این امر نه تنها احساس درگیر شدن را افزایش می دهد، بلکه احتمال پذیرش برخی از ویژگی های رفتاری و شخصیتی آن شخصیت را فزونی می بخشد.
این ویژگی های رفتاری می تواند اشکال زیر را به خود گیرند:
راه حلی که آن شخصیت از طریق نام تجاری نشان می دهد.
سبک رفتار ( مثلاً استفاده از محصولی معین )
مظاهر شناسایی ( مثلاً کوکاکولا، مرسدس بنز )
از آنجا که همانند سازی با یکی از شخصیت های آگهی بسیار ناپایدار تر از همانند سازی با یک شخصیت سینمایی است، تمایل به آن دارد که کمتر هوشیارانه باشد.
این همانند سازی بسیار سریع روی می دهد و بسیار سریع هم از بین می رود. اما به شکلی ناپایدار، با نمایش دوباره تبلیغ احیا می شود و به این طریق می تواند تداعی ها یا اتصالات دائمی بین حس همانند سازی و نام خود محصول ایجاد کند.
« مصرف کنندگان یکدل، به هنگام همانندسازی با یک شخصیت تبلیغی شروع به این احساس می کنند که گویی خود در تجارب شخصیت، مشارکت دارند. یعنی، مصرف کنندگان به شکلی تخیلی رویدادهای داستان را از منظر شخصیتی که با آن همانند سازی کرده اند، تجربه می کنند: مصرف کنندگان به تدریج شباهت هایی بین جنبه های هویتی شخص خود و کسانی که شخصیت مورد نظر آنان ترسیم می کند، ادراک می کنند ».